Op 1 januari 2025 zal het nieuwe Boek 6 van het Burgerlijk Wetboek met betrekking tot buitencontractuele aansprakelijkheid inwerking treden. De nieuwe wetgeving zal van toepassing zijn op de feiten die zich hebben voorgedaan na de inwerkingtreding en dus niet op de toekomstige gevolgen van feiten die zich vóór de inwerkingtreding hebben voorgedaan.
Aangezien het nieuwe Boek 6 enkele belangrijke wijzigingen doorvoert, staan wij iedere week stil bij één van deze wijzigingen, zodat u op de hoogte bent van de toekomstige veranderingen.
Deze week behandelen we artikel 6.9 NBW, hetwelk de persoonlijke aansprakelijkheid van minderjarigen van minder dan twaalf jaar regelt.
Onder het oude recht werkt de wetgever niet met een leeftijdsgrens, maar hanteert het feitelijk begrip ‘jaren des onderscheid’ om te beoordelen of een minderjarige al dan niet schuldbekwaam is. Doorgaans gebruikt de rechter de leeftijd van zeven jaar als richtlijn. Hij gaat hierbij na of de minderjarige zich onrechtmatig heeft gedragen, en wetens en willens gehandeld heeft (en dus wilsbekwaam is). De wetgever stapt vanaf 1 januari 2025 af van dit feitelijk begrip en maakt voor wat betreft de persoonlijke aansprakelijkheid van minderjarigen een onderscheid tussen de minderjarigen van minder dan twaalf jaar, en de minderjarigen van twaalf jaar en meer (artikel 6.10 NBW).
Daar waar minderjarigen van minder dan twaalf jaar onder het oude recht na rechterlijke beoordeling persoonlijk aansprakelijk gesteld kunnen worden, heeft de wetgever dit uitgesloten in het nieuwe Boek 6. Deze minderjarige zal niet aansprakelijk zijn voor de schade veroorzaakt door zijn fout, of door een ander tot aansprakelijkheid leidend feit. De rechter zal het schadegeval niet meer in concreto moeten nagaan en moet niet meer rekening houden met factoren zoals de leeftijd, de opvoeding of de fysieke en intellectuele ontwikkeling van het kind.
Dat minderjarigen van minder dan twaalf jaar niet meer persoonlijk aansprakelijk zullen zijn, sluit de aansprakelijkheid van hun titularissen (ouders, adoptanten, voogden en pleegzorgers) niet uit, hetgeen we later nog zullen toelichten in een afzonderlijk nieuwsartikel.
